Okres międzywojenny był ważnym okresem w historii ubezpieczeń. W tym czasie ubezpieczenia kontynuowały swój rozwój, a ich zakres i znaczenie znacznie się poszerzały. Wiele krajów wprowadzało nowe regulacje prawne dotyczące ubezpieczeń, które miały na celu zapewnienie bezpieczeństwa i uczciwości działalności ubezpieczeniowej.
W okresie międzywojennym powstały również nowe typy ubezpieczeń, takie jak ubezpieczenia komunikacyjne, ubezpieczenia turystyczne czy ubezpieczenia zdrowotne. Wiele towarzystw ubezpieczeniowych rozszerzało swoją działalność na nowe rynki, co stanowiło ważny krok w rozwoju rynku ubezpieczeniowego.
W okresie międzywojennym ubezpieczenia stały się ważnym elementem codziennego życia i gospodarki, a ich rozwój był napędzany rozwojem technologicznym, globalizacją rynku ubezpieczeniowego i rosnącym zapotrzebowaniem na bezpieczeństwo i zabezpieczenie przed nieprzewidzianymi wydarzeniami i stratami materialnymi.
Okres międzywojenny był ważnym okresem w historii ubezpieczeń, ponieważ był to czas, w którym ubezpieczenia kontynuowały swój rozwój i stawały się ważniejszym elementem codziennego życia i gospodarki. W tym czasie powstały nowe typy ubezpieczeń i formy działalności ubezpieczeniowej, a także nowe regulacje prawne i instytucje nadzoru, które stanowiły ważny krok w rozwoju rynku ubezpieczeniowego.
Mimo niesprzyjających warunków ekonomicznych działalność legislacyjna w zakresie ubezpieczeń od starości, inwalidztwa i chorób była podejmowana w szeregu krajów. W 1933 roku wprowadzono ubezpieczenia emerytalne oraz inwalidzkie w Portugalii, w 1934 roku w Grecji, a w 1937 roku w utworzonym po I wojnie Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Ubezpieczenie chorobowe utworzono w 1930 roku w Holandii i w 1933 roku w Portugalii. Wcześniej ten rodzaj ubezpieczenia powstał już w Bułgarii (1918 rok) i w Grecji (1922 rok). Mówi o tym jedna z cytowanych przez nas prac licencjackich.
Prace licencjackie i magisterskie o ubezpieczeniach, z ubezpieczeń 